Nebula

Przyszła od północy.
Spowita w wieczornej mgle szła miękko, tak jakby nie chciała spłoszyć traw i zmian, które ze sobą niosła.
Niepozorna i drobna, lekko wnikała w materialną rzeczywistość.
Jednocześnie mocna i gęsta stanowczo dawała odpowiedź grawitacji.
Była, po prostu była.
Wypełniała przestrzeń, ale nie zajmowała miejsca.
Oddychała całą swoją sobą, a z każdym wdechem stawała się kimś innym. Znajomą.
Nauczycielką.
Siostrą.
Kobietą.
Matką.
Niewiastą.
Wiedźmą.
Przyjaciółką.
Kleopatrą.
Sofią Loren.
Marią Curie.
Driadą.
Tancerką.
Szeptuchą.
Córeczką.
Dziewczynką.
Kochanką.
Panną.
Rosą.
Gają.
Popatrzyła z zielono-żółtą łagodnością, a w jej oczach zaświecił gwiazdozbiór Kasjopei.
Zazwyczaj: oddalony o 7,5 tyś. lat świetlnych od Ziemi.
Wtedy: na wyciągnięcie ręki.

"Uważaj, dzieciaku!"

Zdążył pomyśleć do siebie, ale splątane w ich sercach protony zaktualizowały swój stan ułamek sekundy wcześniej.
To, co miało się wydarzyć, przekroczyło znane mu światy.
I dobrze.
Nie było już na co czekać.

Post Scriptum, 27/11/2023

Nebula eksplodowała mi w twarz dwa miesiące później, a ja zrobiłem sobie i jej ogromną dziurę w sercu.
Dziękuję Ci za tę lekcję.
Wybacz mi, proszę.

O zdjęciu:

Kosmiczne Serce to jeden z najpiękniejszych przykładów mgławic emisyjnych, w których świecący zjonizowany wodór rzeźbi krwisto czerwone, niewyobrażalnie piękne i jednocześnie dramatyczne kształty.

The nebula’s intense red color and its dramatic shape are created by strong radiation from a small group of stars near the nebula’s center. This open star cluster known as Melotte 15 contains several bright stars almost 50 times that of our sun.

źródło słów: kalendarz Astrography

źródło zdjęcia: http://apod.pl/apod/ap220214.html